Το αύριο είναι τώρα

Τώρα που έφτασα σε μια άλφα ηλικία (πού'λεγε κι η γιαγιά μου) κι αφού μου έχει συμβεί κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο το καλοκαίρι, μπορώ να σου πω μετά βεβαιότητας πως έχω αναθεωρήσει τις προτεραιότητες μου κι έχω καταλήξει σε κάτι πολύ απλό.

Ήρθε ο καιρός να κάνω αυτό ακριβώς που επιθυμώ.

Αν δεν το κάνω τώρα, τότε πότε θα το κάνω;

Όλα τα προηγούμενα χρόνια περνούσαν με την προσδοκία και την ελπίδα ότι θα έρθει κάτι καινούργιο, καλύτερο, ευτυχέστερο ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

Όταν είσαι νέος εξάλλου η ελπίδα σε κρατάει ζωντανό.

Περιμένεις κάτι.

Όταν όμως καβατζώσεις τα δεύτερα -άντα, ε, τότε, το κλικ είναι αναπόφευκτο.

Ή τώρα ή ποτέ.

Η ζήση δεν περιμένει και δεν γυρνάει ριπλέι που έλεγε κι ο άλλος (ο μεγάλος Ρασούλης).

Το αύριο είναι τώρα.

Δεν υπάρχει αύριο.

Ότι ζήσεις σήμερα.

Συμβόλαιο για... αμνήστευση σε προβλήματα δεν έχεις υπογράψει. Με κανέναν. Οπότε ζήσε.

Με ήθος κι αξιοπρέπεια.

Ζήσε.

Το σήμερα.