Τα εργόχειρα της γιαγιάς και ο πόλεμος του ΜπαρακοΜπένι.

Έτοιμος να πάρει τ' όπλο του, λοιπόν, και ο Ομπάμα μετά τον παμμέγιστο Μπένι (κατά κόσμον Βαγγέλη Βενιζέλο).

Ποιος θα τό' λεγε στον Μπένι ότι ο Μπαρούκος θα τον αντέγραφε και θα τον ακολουθούσε κατά πόδας...

Παλικαράκι

Θά' ταν δεν θά' ταν 25 χρονών παλικαράκι. Όμορφος φαινόταν. 

Ένα κυριακάτικο μεσημέρι του Αυγούστου στην παραπαίουσα πρωτεύουσα έξω από το σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι.

Προς "πρόθυμους ηλίθιους".

Σήμερα στο πέταξε και κατά πρόσωπο, λατρεμένε μου καναπεδάκια, ο Στούρνος, αλλά πάλι νομίζω δεν κατάλαβες τι εννοούσε.

Δήλωσε πως οι "πρόθυμοι ηλίθιοι" (κατά τον Λένιν) δεν θέλουν τη... σωτηρία της χώρας.

Ναι ρε! ΠΑΟΚ.

Τα βλέμματα

Κι εκεί που κάνεις τη βόλτα σου ανέμελα κοιτάζοντας τις βιτρίνες πέφτεις πάνω στο άγνωστο βλέμμα.

Και μαγνητίζεσαι.

Γέλα, Στούρνε μου, γέλα!

 

(Την κουφάλα πρόσεχε, Στούρνε μου...)

Στούρνε μου, αγόρι μου, παλικάρι μου!

Διαθέτεις χιούμορ τελικά και δεν στό'χα! Εξάλλου, γνωρίζεις ότι απευθύνεσαι σε πόπολο και όχι σε πολίτες, οπότε καλά τους κάνεις και τους τρολάρεις, αγορίνα μου!

"Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν".

Οι συζητήσεις είναι ατέρμονες και κάθε μέρα -τις τελευταίες μέρες- μου αποδεικνύουν πως αυτή η κοινωνία καλά κάνει και παθαίνει όσα παθαίνει.

Οι άνθρωποι -ζώα- χάφτουν ότι τους πλασάρει το κονκλάβιο των πεφωτισμένων ηγετών δια των πεφωτισμένων παπαγάλων των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης.

Μια βραδιά στη Θεσσαλονίκη...

Κατεβήκαμε απ' την Τούμπα με προορισμό το κέντρο.

Στη Λεωφόρο Στρατού κόσμος αρκετός μαζεμένος έξω απ' την ΕΡΤ 3. Πάνω από 60 μέρες μετά το μαύρο...

Περάσαμε μετά μέσα απ' το πάρκο της ΕΡΤ 3 και βγήκαμε πίσω απ' το δημαρχείο. Από κει στην Όλγας και τσουπ...απέναντι στην παραλία.

Το εφεύρημα των διακοπών...

Και τι είναι το εφεύρημα των διακοπών, μικροαστέ μου καναπεδάκια;

Τι άλλο από ένα άλλοθι του συστήματος.

Σου πετάει ένα κοκαλάκι -σαν καλό και υπάκουο σκυλάκι που είσαι-, ένα κοκαλάκι ευτυχίας μέσα στο πέλαγος της καθημερινότητας σου και σου λέει "ξαποστάσου για λίγο".

Και λίγα σου κάνουν...

(Τα φιλαράκια τα καλά...)

Είμαι σίγουρη πως ο ιστορικός του μέλλοντος (sic!) έχει να ρίξει πολύ γέλιο για τα έργα και τις ημέρες της ελληνικής κοινωνίας της δεκαετίας του 2010. 

Μόνο μια μέρα να πάρει να μελετήσει ο άνθρωπος και να εντρυφήσει στις πηγές του, θα καταλάβει χωρίς πολύ κόπο με πόσο χαζούς και χειραγωγούμενους τύπους έχει να κάνει.

Αρνιέμαι

"Ποιοι στέλνουν και σήμερα τους νέους στα σκλαβοπάζαρα της ξενιτιάς" άκουσα να αναρωτιέται η κυρία που βρίσκεται βράδυ Σαββάτου στη σκηνή στο προαύλιο της ΕΡΤ (κυρία Φωτιάδη το όνομά της).

Κι αμέσως μετά άρχισε να τραγουδάει τους στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλη:

Οι εύπιστοι.

Είναι εντυπωσιακό αλλά είναι αληθινό. Με θλίβει βαθιά και με θυμώνει.

Και δεν ξέρω τι να πω κάθε φορά που το διαπιστώνω.

Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που τους πιστεύουν. Τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους εννοώ.

Εμείς; Τι στο καλό κάνουμε εμείς;

Καιρός να φεύγουμε από δω.

Εδώ πια ζουν οι κανίβαλοι.

Ζουν οι φασίστες. Ζουν οι υπάνθρωποι.

"Ένας ουρανός που έχει χίλια καλοκαίρια"

Η Βούλτεψη με τους πλειστηριασμούς, ο Άδωνις με τους ημέτερους διορισμούς του, η 17χρονη που χαροπαλεύει, η πώληση του 902 σε οφ σορ στις Παρθένους Νήσους...

Τρίτη και 13 Αυγούστου σ' αυτή τη γωνιά του πλανήτη.

"Ένας ουρανός που έχει χίλια καλοκαίρια", ο αττικός, κι "αυτό το φως που δεν υπάρχει σ' άλλη γη".

Περί έρωτος (εκ νέου)...

"Γιατί δεν υπάρχουν έρωτες νόμιμοι ή μη νόμιμοι.
Υπάρχουν μόνον έρωτες χωρίς επίθετο".

Η αγένεια (στην εποχή της κρίσης)

Τό' χουν πει πολλοί. Όσοι σκέφτονται δηλαδή και παρατηρούν τον κόσμο γύρω τους.

Η εποχή της κρίσης έφερε στην επιφάνεια το χειρότερο χαρακτήρα των ανθρώπων, τις χειρότερες συμπεριφορές, τον κακό εαυτό τους.

Εμένα αυτή που πραγματικά με μπλοκάρει και με αφήνει ενεό κάθε μα κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη μαζί της, είναι η αγένεια.

Βυσσινάδα

Αθήνα, Αύγουστος, Σάββατο μεσημέρι, ζέστη.

Πόσα χρόνια είχα να πιω αληθινή βυσσινάδα!

Ο παπα-Ανδρέας Κεφαλογιάννης στα όπλα!

Αυτός ο παπάς δεν θά' χει την τύχη του, εκ Θεσσαλονίκης, Άνθιμου ή του, εκ Καλαβρύτων, Αμβρόσιου, στα νέα της βραδινής τηλοψίας.

Δεν θα του δοθεί ο χρόνος να αναπτύξει τις απόψεις του στο κοινό των συνταξιούχων στις 7 το πρωί σε κάποια "ενημερωτική" εκπομπή των μπουκωμένων καναλιών.

Ένας τοίχος...

Θυμάμαι μια μέρα σ' έναν τοίχο που διάβασα αυτό:

Μα είν' ωραία!

Την ώρα που τα γύρω μπαλκόνια βλέπουν τηλεόραση με αφορμή την επίσκεψη του Αντωνάκη μας στην Αμερική και τη συνάντησή του με τον Μπαράκ Ομπάμα, εγώ είπα να χαζέψω αυτόν τον αττικό ουρανό, που λεν πως είναι μοναδικός.

Κι έχουν δίκιο.

"Έρως" στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας

Μα είναι δυνατόν στη χώρα του Αντωνάκη, του Στούρνου και του Μπένι, των φασιστών και των Ρέμων, να διεξάγεται το Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας;

Που ακούστηκε αυτό, λατρεμένε μου καναπεδάκια;

Δηλαδή, τι θα σου πουν αυτοί οι φιλόσοφοι; Ήξερες εσύ ότι υπάρχουν φιλόσοφοι ακόμα;

Το φορτηγό του μίσους και του ρατσισμού

Ο φασισμός εξαπλώνει τα δίχτυα του παντού...

Η γηραιά ήπειρος έχει να ζήσει στο μέλλον μεγάλες τραγικές στιγμές.

Ο ένας θα τρώει τον άλλο όχι μόνον από ανέχεια και φτώχεια. Αλλά και από ρατσιστικά κίνητρα ορμώμενος.

"Σ' αγαπώ, σε φιλώ, είμαι δίπλα σου"...

Είναι κι αυτά τα... ρητά, οι αστικοί μύθοι ή τα αποφθέγματα, ή η ίδια η ζωή, βρε παιδί μου, να σου θυμίζουν πως έχουν δίκιο.

Μιλάω για το "στη χαρά και στη λύπη φαίνονται οι φίλοι".

Το σχολείο του success story.

Εμπρός, λοιπόν, λατρεμένε μου καναπεδάκια, να φτιάξεις μαζί με τη λαοπρόβλητη κυβέρνηση του Αντωνάκη (και του συνεταιράκου του Μπένι) την κοινωνία των δούλων και των χειραγωγούμενων.

Το υπουργείο Παιδείας Σου αποφάσισε πως τα μαθήματα των καλλιτεχνικών και της μουσικής δεν χωρούν στο ωρολόγιο πρόγραμμα της δεύτερης και της τρίτης τάξης του Γυμνασίου, ενώ παίζεται -βασικά εξοστρακίζεται- η διδασκαλία των καλλιτεχνικών-εικαστικών από το Λύκειο παρότι Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις για να μπουν οι μαθητές σε σχολές όπως η Αρχιτεκτονική ή η Καλών Τεχνών.

Η υποκρισία, το ΚΚΕ και η γυναίκα του Καίσαρα

Με μια λιτή ανακοίνωση το ΚΚΕ (το κόμμα σου λαέ (;) που λέγανε παλιά), πληροφορεί το...λαό του ότι "στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλιστεί η απαραίτητη ενίσχυση για τη λειτουργία του σταθμού (σσ. τηλεόραση και ραδιόφωνο 902)". Και συμπληρώνει: "Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξει έλλειμμα στην ενημέρωση του λαού, αλλά δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση" (σσ. από την πώληση εννοεί).

Η μοναχική διαδρομή του δρομέα

Οι δρόμοι ήταν εκεί -όπως τους είχα αφήσει εδώ και κάνα δίμηνο- και με περίμεναν πάλι.

Ο πεζόδρομος της Αποστόλου Παύλου, ο περιφερειακός του Φιλοπάππου. 

Μπήκα γρήγορα στ' αθλητικά παπούτσια και στις φόρμες και ξεκίνησα, βραδάκι, την ώρα που έπεφτε το σούρουπο, να τρέχω μία από τις αγαπημένες μου διαδρομές.

Προσωπικά...

Τα παπούτσια είναι στο ίδιο σημείο, ατάκτως αφημένα στο δωμάτιο, έτσι όπως τα έβγαλα εκείνη τη μέρα, μόλις επέστρεψα στο σπίτι.

Το ξεκαθάρισμα

Δεν θα μπορούσα να μην μοιραστώ μαζί σου, λατρεμένε μου καναπεδάκια, την είδηση την οποία μόλις τώρα διάβασα και θέλω διακαώς (καίγομαι, βρε παιδί μου, πώς το λένε) να τη διαδώσω.

Το παγωμένο ΑΤΜ!

Αν έχεις χρήμα, απολαμβάνεις όλα τα κομφόρ. Εννοείται.

Για παράδειγμα, είσαι στο νησί που παραθερίζεις, μπαίνεις στο ΑΤΜ, ντάλα μεσημέρι με 40 βαθμούς θερμοκρασία, και -τι ανακούφιση- έχει κλιματισμό!