Νίκος Ρωμανός

Να γράψεις το αυτονόητο;

Να γράψεις πως δεν μπορείς να μην εφαρμόζεις το νόμο της αστική σου δημοκρατίας περί των εκπαιδευτικών αδειών των κρατούμενων;

Να γράψεις πως δεν μπορείς να έχεις ένα παλικαράκι έτοιμο να πεθάνει απ' απεργία πείνας μέσα στη φυλακή;

Ήρωες...άπαρτα βουνά...

Που νά' ξερες, βρε Σαμαράκο, βρε Άδωνι και τσεκουράτε Βορίδη, πως κάποια ελληνικά σχολεία αποτελούν θύλακες της αναρχίας και του κομμουνισμού!

"Η ζωή μας είναι οι επιλογές μας"

Είναι κι αυτές οι μέρες, γαμώτο, που δεν γυρνάνε πίσω.

Ο γέγονε, γέγονε.

Κι όσα έφερε η ώρα, η στιγμή, τα έφερε.

Ή ήσουν εκεί για να αρπάξεις, να τα νιώσεις, να τα ρουφήξεις, ή σεργιάνιζες στην αγκαλιά του Μορφέα, κοινώς, κοιμόσουν όρθιος... κι ας έτρεχες. Πίσω απ' τις υποχρεώσεις σου, τις δουλειές....

Εμετός

Με μεγάλη βεβαιότητα, με στιβαρό ύφος, με σοβαρότητα και απέραντη σιγουριά, τα γνωστά παπαγαλάκια μας διαβεβαιώνουν από τηλοψίας για τον "συνεργάτη του Μαζιώτη", τον "τρομοκράτη", τον "επικίνδυνο" κτλ.κτλ.

Το αύριο είναι τώρα

Τώρα που έφτασα σε μια άλφα ηλικία (πού'λεγε κι η γιαγιά μου) κι αφού μου έχει συμβεί κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο το καλοκαίρι, μπορώ να σου πω μετά βεβαιότητας πως έχω αναθεωρήσει τις προτεραιότητες μου κι έχω καταλήξει σε κάτι πολύ απλό.

Αύριο θα είν' αργά...

Αυτός ο ποιητής που έφυγε νωρίς, ο Μανώλης Ρασούλης...

Πόσο μεγάλες έννοιες με πόσο απλές εκφράσεις...

"Δεν έχει φως ο στεναγμός ούτε και πότε ο καημός,
μεσ' στης αγάπης τη χαρά οι ώρες γίνονται φιλιά,
αύριο θα είναι αργά,
αναμνήσεις, ψέμματα"...

Οι καθαρίστριες. Αυτές οι Κυρίες.

Την ώρα που ανηφορίζαμε τον πεζόδρομο της Ερμού για να βρεθούμε Δευτέρα βράδυ στο Σύνταγμα στη συναυλία της Χαρούλας για τις καθαρίστριες η... αυτορυθμιζόμενη αγορά ήταν ανοιχτή, περασμένες 8, και περίμενε τους... αυτορυθμιζόμενους καταναλωτές.

Δύσκολοι αποχαιρετισμοί...

Στη Σαλονίκη μια φορά

Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη που τα μαγαζιά τον Ιούλιο ήταν κλειστά τα απογεύματα κάθε μέρα με απόφαση όλων των ιδιοκτητών.

Απομεσήμερο στην Ακαδημία Πλάτωνος

Ο υδράργυρος χτυπούσε κόκκινο.

Ήταν Κυριακή νωρίς τ' απόγευμα.

Ερημιά στην πόλη, στους δρόμους, στα λιγοστά ανοιχτά καφέ.

ΑΙΔΩΣ

Δεν ξέρω γιατί το κάνετε αυτό;

Γιατί ποστάρετε ή "επαναλαμβάνετε" στα social media (που όλοι έχετε λογαριασμούς) φωτογραφίες μικρών παιδιών απ' τη Γάζα με ανοιγμένα κεφάλια, με κομμένα πόδια, κομμένα χέρια, χωρίς μάτια, χωρίς σώμα;

Ευκαιρία! Μόνον 1.500 ευρώ τη βραδιά!

Ξενοδόχοι, ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, δωματίων, ξενώνων και τρωγλών στα ελληνικά νησιά ζουν στον... κόσμο τους το καλοκαίρι του 2014!

Μαζί και η Όλγα (η Κεφαλογιάννη, η κόρη του μακαρίτη του καταδικασθέντος για παροχή προστασίας σε έμπορους ναρκωτικών, βρε!) που μπορεί να επιχαίρει για το κατόρθωμα των εκατομμυρίων τουριστών που καταφθάνουν απ' όπου γης...

Πήρα απ' το χέρι σου νερό...

Στο ραδιόφωνο άκουγα ένα παλιό τραγούδι του Άκη Πάνου.

Η φωνή της Βίκυς Μοσχολιού τραγουδούσε "πήρα απ' το χέρι σου νερό, τώρα θα πάρω τον καημό και θα γυρίσω στα παλιά μου τα λημέρια".

Έξω ο ήλιος πήγαινε να βασιλέψει δίνοντας τη θέση του αργά-αργά στην πανσέληνο των ημερών.

Για ένα κομμάτι ψωμί...

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όση πείρα κι αν συσσωρευτεί, όσα κι αν έχουν δει τα μάτια μου κι ακούσει τα αφτιά μου, θα μένω πάντα ενεός μπροστά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται μια γυναίκα στον εργασιακό της χώρο.

Και η ζωή συνεχίζεται...

Και κάπως έτσι, η ζωή συνεχίζεται...

Αιώνες τώρα.

Τα μικρά παιδιά

Πήγα σε βάφτιση χθες.

Κι είδα το μικρό χαριτωμένο κοριτσάκι να πλαντάζει απ' το κλάμα στα χέρια του παπά.

Ο φθόνος του ΚΚΕ

Το σκέφτομαι εδώ και μέρες...

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ' το να είσαι φθονερός.

"Σπηλιωτόπουλος ή αναρχία;"

Κουνάω και ξανακουνάω το κεφάλι μου να δω τι δεν καταλαβαίνω.

Συμπεραίνω πάντως πως καταλαβαίνω (sic!) και πως οι άλλοι έχουν το πρόβλημα (πόσο δίκιο έχω! Εγώ, εγώ!).

Καμίνη μου...

Ακούω εδώ κι εκεί τους υποψήφιους δημάρχους της Αθήνας και δη τον νυν, Γιώργο Καμίνη, με τα μεγαλεπίβολα σχέδια τους για το μέλλον.

Το βιβλίο του Σάββα Ξηρού

Το βιβλίο του Σάββα Ξηρού δεν έτυχε της διαφήμισης που έτυχε το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Guarda il tempo...

Είδα τη Σάρον Στόουν να φωτογραφίζεται σαν κοριτσόπουλο στα 56 της, με εσώρουχα και ψηλοτάκουνα. 

Και μετά είδα μια γιαγιά κάπου στο Περού, που πήρε για πρώτη φορά σύνταξη στα 116 της χρόνια.

Μάη μ'...

"Κι αν ήρθε νύχτα παγερή,

θα ξημερώσει χαραυγή,

μην σας τρομάζει παγωνιά,

λαλάτε τη, τη Λευτεριά.

"...υπάρχω. υπάρχει ο κόσμος."

Είπε: Πιστεύω στην ποίηση, στον έρωτα, στο θάνατο, 

Μεγάλη Βδομάδα

Σε πιάνει κι εσένα η μελαγχολία της Μεγάλης Βδομάδας;

Δεν έχει σημασία αν είμαι ή αν είσαι χριστιανός ορθόδοξος, καθολικός, λατίνος ή μαρωνίτης, βουδιστής ή μουσουλμάνος.

Δώσε λίγη δημοκρατία ακόμη!

Αυτή η ανεκδιήγητη μετριότητα, ο Αντώνης Σαμαράς, έκανε απόψε μάθημα δημοκρατίας και... φιλοσοφίας.

Αποχαιρετισμός

Υπήρχαν κάποτε δικαιώματα.

Των εργαζόμενων, των ανθρώπων, των γυναικών, των παιδιών.

Τι καιρό θα κάνει αύριο;

Έλα να πούμε τα αυτονόητα.

Για την αξιοπρέπεια που δείχνουν οι καθαρίστριες και τον αγώνα τους τον καθημερινό.

Έλα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη.

Καλύτερα μιας ώρας...

Ρίξαμε κλάμα σήμερα πάλι.

Είμαστε κι ευσυγκίνητοι άνθρωποι, του θυμικού...

Προσλήψεις

Είναι... εντυπωσιακό πάντως.

Να γίνονται προσλήψεις με βάση πολιτικές απόψεις και όχι ικανότητες, προσόντα, εμπειρία.

Στις αποβάθρες του μετρό...

Μ' αρέσουν οι αποβάθρες του μετρό.

Μ' αρέσει να κάθομαι και να παρατηρώ τον κόσμο.

Ο βλάξ

Θα μένω πάντα ενεός (αν και δεν πρέπει βεβαίως-βεβαίως...) από το εύρος της διαπλοκής οπουδήποτε τύπου από πολιτικής έως... ερωτικής, που καθιστά έναν βλάκα σε... έγκριτο και τον προωθεί στα μάτια του πόπολου ως κάτι το ξεχωριστό...

Σουβλάκια στην Ακρόπολη τώρα!

Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να φάω αστακομακαρονάδα στη Στοά του Αττάλου με θέα απέναντι το ναό του Ηφαίστου.

Να τσουγκρίσω ένα ποτήρι κρασί Chateau Mouton Rothschild χαζεύοντας το Αστεροσκοπείο και την Αγία Μαρίνα στο Θησείο.

Για αποφόρτιση

Από το Ιδιώνυμο

Κατακάθια

(Κανονικά δεν θα έπρεπε να σχολιάσω τίποτα... Μια εικόνα, χίλιες λέξεις, κυριολεκτικά...αλλά θα σχολιάσω... λιγουλάκι...)

Θέαμα, διαφήμιση, κοινωνία

Χάζευα στην τηλεόραση μια διαφήμιση καθώς περίμενα να φτιάξουν το χυμό που παρήγγειλα σ' ένα take away μαγαζάκι.

Η φράουλα, το σοκολατάκι, ο Κουφοντίνας

Την ώρα που κατάπινα την αποξηραμένη φράουλα, ήμουν έτοιμη να πάρω ένα σοκολατάκι πραλίνα και γυρνούσα σελίδα στο βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα, άκουσα την Όλγα και τον Γιάννη (μην ρωτήσεις ποιοι είναι αυτοί!) τυχαία στην τιβι να μιλούν για τον "αρχιδολοφόνο που έβαψε με αίμα τα χέρια του 17 φορές" και κόντεψα να πνιγώ.

Κολωνάκι

Αφού δεν έχει ζωή και το Κολωνάκι, σκέψου που πάμε, λατρεμένε μου καναπεδάκια.

Σάββατο μεσημέρι και λίγος κόσμος σε μαγαζιά και καφέ.

Πού άλλοτε;

Οι άνθρωποι είναι οι επιλογές τους

Τους βλέπεις να στήνονται επί ώρες σε μια ουρά για να πάρουν ένα δωρεάν σουβλάκι.

Να σπρώχνονται και να ποδοπατιούνται για μια σακούλα πατάτες.

Να μαλώνουν για μια αρμαθιά κρεμμύδια.

Θησείο-Όταν κλαδεύουν νεραντζιές...

Miracolo, miracolo!!!

Τρέμε, Μαμαλάκη!

Ήταν να μην μάθω πως... λειτουργεί η κουζίνα!

Καπετάν Γιαννούτσος

Ξύπνημα

Η φύση ξύπνησε.

Στου Φιλοπάππου.

Μπατσοκρατία

...Γρήγορα και σταθερά ξεδιπλώνεται όλο και με μεγαλύτερη ευκρίνεια ο κόσμος που έχουν εμπνευστεί ο νεοφιλελευθερισμός και οι εκφραστές του. Για σένα.

Η οικονομική σου ανέχεια παίρνει αγκαζέ την περιστολή των όποιων δικαιωμάτων σου δώσανε μέχρι σήμερα και σουλατσάρουν ανερυθρίαστα στη ζωή σου.

Ομάρ. Δες το.

Αν πας σινεμά αυτές τις μέρες, μην ξεχάσεις να επιλέξεις -please- να δεις την ταινία "Ομάρ".

Οι αμυγδαλιές

Άνθισαν κιόλας οι αμυγδαλιές.

Εξουσία ante portas, γαρ...

Τι κρίμα ένας ωραίος και έξυπνος άνθρωπος σαν τον Νίκο Παππά να εξαντλεί την επιχειρηματολογία του για την υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη στο "δεν μας είπε και γαϊδούρια ή γομάρια όπως ο Ροντούλης τους ανθρώπους της ΝΔ που τώρα τον αποδέχεται στους κόλπους της".

Θα στις φάνε!

Το τερμάτισες, Αλέξη.

Κι εσύ κι αυτοί που σε συμβουλεύουν.

Το δίλημμα

Ο κόσμος αποτελείται από διλήμματα.

Greece Hoping for Asylum

Η δίκη του Τάσου Θεοφίλου. Η ποια;...

Ανατρέχοντας σε δημοσιεύματα του Αυγούστου του 2012 για τον Τάσο Θεοφίλου, διαπιστώνεις -χωρίς καμία απολύτως έκπληξη- το μέγεθος της προπαγάνδας και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης και ταυτόχρονα την αγαστή συνεργασία αστυνομίας και κάποιων "δημοσιογράφων".

Η σιωπή

Πάντα πίστευα πως η σιωπή είναι συνενοχή.

Έτοιμοι;

Λογικό.

Εδώ και τώρα

Δεν έχω και πολλά πράγματα να σκεφτώ για το χορό των εκατομμυρίων που γίνονταν και αποκαλύπτεται τώρα και γι' αυτόν που γίνεται και θα αποκαλυφθεί μετά από 20 χρόνια.

Δεν έχω και πολλά πράγματα να σκεφτώ για τα λαμόγια του χθες και τα λαμόγια του σήμερα.

Μούφα αστυνομικά μέτρα!

Μα καλά, είναι δυνατόν να έχουμε εδώ καλεσμένους τόσους ευυπόληπτους και ανώτερους ευρωπαίους ανθρώπους και να μην έχουμε καλά μέτρα προστασίας τους;

Αγανακτώ.

Για τον Νίκο Τεμπονέρα

Η νύχτα που δολοφονήθηκε σε σχολείο της Πάτρας ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας από το στέλεχος της ΝΔ, Καλαμπόκα, είναι η δεύτερη νύχτα (η άλλη είναι η νύχτα της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου) που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.

Τι γίνεται, ρε παιδιά;

Δεν ξέρει ποιο συναίσθημα να επικρατήσει μέσα μου.

Η ασφάλεια μετά τη σύλληψη του Κώστα Σακκά γιατί κοιμήθηκε στο σπίτι της φίλης του ή η ανασφάλεια μετά την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού;

Το τέλος τους είναι κοντά

Διαβάζοντας το... περίφημο άρθρο Πολύδωρα μια σκέψη τριβελίζει το μυαλό μου.

Τώρα κοντά σου και στο τρένο! Του ΟΣΕ...

Κι εκεί που κάθεσαι "ήσυχα-ήσυχα" στη θέση σου και ρεμβάζεις κοιτώντας τη θεσσαλική πεδιάδα, ξαφνικά μια γνώριμη φωνή απ' το πουθενά φτάνει στ' αυτιά σου διακόπτοντας τη σκέψη σου.

Άφησε με ναρθώ μαζί σου...

"Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ τὸ φεγγάρι, - δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου. Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.