Πώς μπορεί;

Είχα καιρό ν' ανοίξω το χαζοκούτι (που λέει κι η μαμά μου).

Τ' άνοιξα όμως (για αδιευκρίνιστους λόγους) και έπεσα πάνω σε μια ταινία για την αντίσταση του '40 κατά των γερμανών φασιστών που έπαιζε απόψε στον ΑΝΤ1.

Κόκκινες γραμμές

Τώρα με την κρίση αποφάσισα να βάζω πιο έντονα τις κόκκινες γραμμές (ούτε ο κυρ-Φώτης νά'μουνα!) στην καθημερινότητά μου.

Η μονάχη Μαρία

Η Μαρία που δεν έχει γονείς.

Το "ξανθό αγγελούδι" που "πουλήθηκε". "Χαρίσθηκε".

Ο πατέρας της που αναζητείται στη Βουλγαρία.

Μια αρχή...;

Μια άδεια λευκή σελίδα.

Ένα μυαλό με χίλιες σκέψεις.

Μια διάθεση ντεμί.

Ο λύκος και η ελευθερία

By Αίσωπος

...ανοχή;

Πραγματικά βαρέθηκα να ζω σ' αυτή τη χώρα όπου υπουργός νοείται ένας γελοίος ονόματι Μιχελάκης, πρώην υπουργός ένα παχύδερμο ονόματι Πάγκαλος, βουλευτίνα μία νευρωτική ονόματι Ρεπούση και όπου ζουν κάτι άλλα ασήμαντα γλειφτρόνια της εξουσίας όπως αυτά που "θαύμασε" (όποιος θαύμασε) χθες βράδυ στην εκπομπή ενός παπαγάλου.

Help!!!

Ένα ρίγος με διαπέρασε πρωί-πρωί, μια συγκίνηση, ένα τσουτσούρωμα, άμα την αναγγελία του "μανιφέστου" των 58 ""προσωπικοτήτων"" με θέμα τη συγκρότηση της κεντροαριστεράς!

Τι λες βρε παιδί μου!

Στις επάλξεις!

Οργασμός καταναλωτισμού μ' έπιασε χθες τ' απόγευμα!

Α! Όλα κι όλα!

Το χαρτί υγείας, το σχολείο και η πατρίδα.

Πόσα να κάνουν αυτοβούλως κι αυτοί οι εκπαιδευτικοί για να λειτουργήσει ένα δημόσιο σχολείο που καταρρέει; 

Πώς να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα όταν υπάρχει σαφής πολιτική κατεύθυνση που εκπορεύεται από τις σαφείς δεσμεύσεις των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά έναντι των δανειστών, έναντι της τρόικας;

Μάνα, μητέρα, μαμά. Άπορη; Στο προαύλιο παρακαλώ.

Θυμάμαι τους φασίστες εν δράσει...

Ήταν Σάββατο 28 Ιανουαρίου του 2012.

Είχα ραντεβού με φίλους στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα για να πάμε κινηματογράφο.

Ανυποψίαστη βγαίνω από το βαγόνι που ήμουν γύρω στις 8 και μισή το βράδυ.