Οι άνθρωποι είναι οι επιλογές τους

Τους βλέπεις να στήνονται επί ώρες σε μια ουρά για να πάρουν ένα δωρεάν σουβλάκι.

Να σπρώχνονται και να ποδοπατιούνται για μια σακούλα πατάτες.

Να μαλώνουν για μια αρμαθιά κρεμμύδια.

Να απαξιώνουν στις συζητήσεις τους (κάνουν και τέτοιες άραγε;) την πολιτική εν γένει και να αραδιάζουν κοσμητικά επίθετα γι' αυτούς που τους κυβερνούν.

Δεν έχουν κοιτάξει ποτέ το πρόσωπό τους στον καθρέφτη. 

Ξέχασαν την αξιοπρέπεια στο συρτάρι με τα άχρηστα αντικείμενα.

Δεν μπήκαν καν στον κόπο να διεκδικήσουν κάτι στη ζωή τους πέραν από το ότι είναι δωρεάν.

Η σκέψη τους αρχίζει και τελειώνει στο συμφέρον. Το ατομικό. 

Στη μιζέρια. Του βίου τους.

Δεν αναρωτήθηκαν ποτέ τι μπορούν να κάνουν για να αποτινάξουν την κακομοιριά. Ακολουθούν την πεπατημένη της αγέλης.

Άξιοι. Της μοίρας τους.

Οι άνθρωποι είναι οι επιλογές τους. 

Είμαστε, ξέρεις, αυτό που επιλέγουμε...