Ο Ταμήλος κι ο Ραχόι

Αρχικά η δήλωση ενός τυχαίου βουλευτάκου, του Ταμήλου, που είπε ευθέως πως δεν υπάρχει λόγος να νοιάζεται κανείς για το αν έχει δουλειά ή φαγητό να φάει ο διπλανός του γιατί δεν ζούμε σε κομμουνιστικό καθεστώς, μου δημιούργησε τάση για εμετό.

Τον συγκράτησα όμως (τον εμετό, ντε) γιατί ο τυχαίος βουλευτάκος, Ταμήλος, δεν ήταν δίπλα μου για να γευτεί αποκλειστικά την ωραιότατη μυρωδιά και τον ωραιότατο λεκέ του.

Αφού ξεπέρασα τις εμετικές μου τάσεις, ήρθε ως δια μαγείας μπροστά μου ένα κείμενο που αναφέρει πως η ισπανική κυβέρνηση (Ραχόι, αγόρι μου, ρούφα το acqua di Valencia σου) προωθεί πρόστιμο 600.000 ευρώ για συγκεντρώσεις πολιτών έξω από το Κοινοβούλιο σε περίπτωση που δεν υπάρχει προηγούμενη έγκριση των... Αρχών!

Μάλιστα μετά από τις πρώτες αντιδράσεις, η κυβέρνηση του Ραχόι έκανε έκπτωση (ξεπουλάνε λέμε!) στο πρόστιμο και τό' ριξε στα 30.000 ευρώ.

Αγαπημένε μου Όργουελ.

Όταν διάβαζα το πόνημα σου με τον τίτλο "1984", τότε στην εφηβεία μου, δεν φανταζόμουν ποτέ (ποτέ όμως) ότι θα έπεφτες τόσο μέσα.

Ποιες ελευθερίες και ποια δικαιώματα;

Ποια ανθρωπιά;

Μίλησε κανείς;