Μάη μ'...

"Κι αν ήρθε νύχτα παγερή,

θα ξημερώσει χαραυγή,

μην σας τρομάζει παγωνιά,

λαλάτε τη, τη Λευτεριά.

Μάη Μάη Χρυσομάη 

τι μας άργησες Μάη μ' και δεν φάνηκες;

Να μας φέρεις τα λουλούδια και την άνοιξη;

Σήκω, λούσου κι άλλαξε.

Τα νιάτα θέλουνε χαρά,

την κατακτούν τη λευτεριά,

μ' αγώνες, δάκρυα κι αίματα

κι όχι με λόγια ή ψέμματα.

Μάη, Μάη, Χρυσομάη

τι μας άργησες Μάη μ' και δεν φάνηκες;

Να μας φέρεις τα λουλούδια και την άνοιξη

Σήκω, λούσου κι άλλαξε.

Την πείρα κλέψτε απ' τη ζωή

κι απ' τους θεούς την αστραπή

και κάψτε τ' άδικο στη γη

να γίνουμ' όλοι αδελφοί.

Μάη, Μάη, Χρυσομάη..."


(ΥΓ. Στη μαμά μου... που μου τό' μαθε...
ΥΓ2. Απ' το Αντάρτικο Λημέρι του Πάνου Τζαβέλλα)