Το βιβλίο του Σάββα Ξηρού

Το βιβλίο του Σάββα Ξηρού δεν έτυχε της διαφήμισης που έτυχε το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Οι λόγοι ποικίλλουν αλλά ας μην τους αναλύσουμε τώρα εδώ.

Εγώ πάντως, μπορώ να σου πω ότι βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρουσες τις διηγήσεις του Ξηρού.

Αρχικά να σου πω πως δεν είναι προσωπικό αφήγημα. Είναι συνεντεύξεις που έδωσε στο πλαίσιο δύο πανεπιστημιακών ερευνών.

Απ' την ανάγνωση λοιπόν αυτών των συνεντεύξεων με την πολύ καλή δομή των ερωτήσεων, "φωτίζεσαι" για τα πώς και τα γιατί της ένταξης του Ξηρού στη 17Ν και κυρίως, διαφωτίζεσαι για το τα πώς και τα γιατί της κρατικής βίας σε βάρος πολιτικών κρατούμενων, για τα σύγχρονα βασανιστήρια και για τις συνθήκες κράτησης εν γένει των φυλακισμένων.

Υπάρχει πιθανότητα ο Ξηρός να υπερβάλει σε ότι αφορά στις καταγγελίες που κάνει για τα ψυχοτρόπα, για τα ψυχοφάρμακα που δίνονται με τη σέσουλα εκούσια-ακούσια στους κρατούμενους.

Όπως και νά' χει, σε βάζει σε ένα προβληματισμό και μια ενεργοποίηση της σκέψης σου, σε βάζει απέναντι σε ουσιαστικά ερωτήματα, εσένα, εμένα που μετέχουμε της αστικής "δημοκρατίας" η οποία αρέσκεται να βαυκαλίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υπεράσπισή τους, το νομικό πολιτισμό, το δικαιικό σύστημα που σέβεται τον κρατούμενο κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει πάντα με... πολιτισμό και άλλες μεγαλόπρεπες μπαρούφες.

Αξίζει να το διαβάσεις αυτό το βιβλίο. 

Αξίζει να διαβάζεις γενικά.

Μην ξεχαστείς. Στο μυαλό είναι ο στόχος. Που έλεγε και η άλλη...(η Γώγου, ντε).