Αν δεν διαβάσουμε παραμύθια πριν τον ύπνο, δεν κοιμάται.
Χθες βράδυ ήθελε να διαβάσουμε το βιβλίο με τους Μύθους του Αισώπου.
Τυχαία διάλεξε τον Λύκο και την Ελευθερία.
Διάβασε:
"Πεινασμένος και αδύνατος ένας λύκος συναντήθηκε κάποτε με ένα σκύλο.
Ο σκύλος ήταν καλοθρεμμένος και πολύ περήφανος. Πρότεινε λοιπόν στον ξάδελφό του ν' αφήσει τη μοναχική και άγρια ζωή του λύκου και να μείνει μαζί του, κοντά στους ανθρώπους, να χορτάσει φαΐ και ξενοιασιά.
Ο λύκος όμως του απάντησε:
-Όσο βλέπω στον σβέρκο σου τα σημάδια της αλυσίδας, προτιμάω την πείνα μου!"
Εννοείται πως ήθελε να διαβάσουμε κι άλλο. Και τότε διάλεξε την Προδοσία της Πέρδικας.
"Κάποτε ένας κυνηγός έπιασε μια πέρδικα κι εκείνη, για να σώσει τη ζωή της, του είπε.
-Σε ικετεύω, άφησέ με να ζήσω, κι εγώ θα ξεγελάω τις άλλες πέρδικες και θα σου τις φέρνω!
-Και μόνο γι' αυτό που είπες τώρα, αξίζει να πεθάνεις, είπε ο κυνηγός. Για να σωθείς εσύ, προδίνεις τους δικούς σου!...".
Μετά την ανάγνωση των μύθων κι αφού αποκοιμήθηκε, έμεινα να κοιτάζω στο άπειρο...
Αυτοί οι μύθοι... Μύθοι. Για μικρά παιδιά. Αφελή και αγνά.
Αχ βρε Αίσωπε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου