Πώς μπορεί;

Είχα καιρό ν' ανοίξω το χαζοκούτι (που λέει κι η μαμά μου).

Τ' άνοιξα όμως (για αδιευκρίνιστους λόγους) και έπεσα πάνω σε μια ταινία για την αντίσταση του '40 κατά των γερμανών φασιστών που έπαιζε απόψε στον ΑΝΤ1.

Δεν περίμενα, λατρεμένε μου καναπεδάκια, πως μια κακογυρισμένη ταινία θα με συγκινούσε τόσο και θα μ' έκανε να κλαίω σε μερικά -αν όχι σε πολλά- σημεία της.

Ειδικά η σκηνή που ο γερμανός υπολοχαγός δίνει διαταγή να εκτελεστούν 15 άνδρες και 15 γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας ως εκδίκηση για το σαμποτάζ και την ανατίναξη εργοστασίου που εκμεταλλεύονταν οι ναζί, μου δημιούργησε τόσο έντονους συνειρμούς και τόσο έντονα συναισθήματα.

Σ' αυτόν τον τόπο που έχει θρηνήσει τους σφαγιασθέντες του Δίστομου, των Καλαβρύτων, του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, της Κοκκινιάς και βασικά τους εκτελεσθέντες σε κάθε άκρο του από τα χέρια των ναζί και των ντόπιων συνεργατών τους γερμανοτσολιάδων, πώς μπορεί ρε γαμώτο σήμερα να ανθεί ο φασισμός;

Πώς μπορεί;