"Δεν θέλω πια να είμαι Έλληνας..."

Ο εποικοδομητικός κι αθώος διάλογος έγινε απόψε με το γιο μου, ηλικίας 5 ετών, μαθητή νηπιαγωγείου, την ώρα που βρισκόταν στο κρεβάτι του, λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος.

Για να καταλάβεις την ιστορία θα σου πω πως λίγες μέρες νωρίτερα είχαν μιλήσει στο σχολείο για την κατοχή και τον πόλεμο του '40-44 κάνοντας και τη σχετική γιορτή.

Σήμερα μίλησαν για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου κι εμείς στο σπίτι διαβάσαμε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά της ηλικίας του και τους μαθαίνει τη νεότερη ιστορία της χώρας μέσα από εικόνες και στίχους.

Ο διάλογος:

-Μαμά, γιατί οι Έλληνες πάντα πολεμούν;

-Ε, γιατί έχουν πολλά προβλήματα...(μια μπαρούφα έκπληκτης μαμάς)

-Δεν θέλω πια να είμαι Έλληνας, δεν θέλω να πολεμήσω. 

-Καλά, κοιμήσου τώρα και μη φοβάσαι. Δεν θα πολεμήσεις...(μια μπαρούφα έκπληκτης μαμάς εις διπλούν)

No comments...