Άνγκελα-Βόλφανγκ, ο διάλογος.

Βόλφανγκ: Καλημέρα, Άνγκελα!

Άνγκελα: Καλημέρα!

Βόλφανγκ: Όλα πήγαν όπως τα είχαμε σχεδιάσει!

Άνγκελα: Χα,χα,χα... Ως συνήθως καταπληκτικό το σχέδιο! Αυτοί οι ηλίθιοι οι μαυριδεροί πολιτικοί τους συνεργάζονται άψογα. 

Βόλφανγκ: Χα,χα,χα... Σιγά τους μαλάκες. Στο τσεπάκι μας τους έχουμε.

Άνγκελα: Είναι όλοι ευχαριστημένοι! Γκόλνταμ Σακς, χρηματιστήρια, ΔΝΤ... Όλοι! Απ' το πρωί μ' έχουν πρήξει στα τηλέφωνα για συγχαρητήρια. 

Βόλφανγκ: Γιατί είχαν αμφιβολίες;

Άνγκελα: Όχι, βέβαια! Μόνο μην γινόταν κάτι από τους πολίτες της Κύπρου, κάτι δυναμικό, αναρωτήθηκαν κάποια στιγμή, αλλά ευτυχώς συνεργάζονται άψογα και κάποιοι δικοί μας δημοσιογράφοι οπότε το κλίμα ήταν υποτονικό.

Βόλφανγκ: Με κούρασαν πάντως. Είχα να πάω για σπα χθες και το ακύρωσα.

Άνγκελα: Κι εσύ; Κι εγώ!!!

Βόλφανγκ: Δεν βαριέσαι. Θα πάω σήμερα.

Άνγκελα: Α...Το βόδι ο Αντώνης! Κάν' του βρε ένα τηλεφώνημα! Έχουμε μέρες να τον ακούσουμε. Εξαφανίστηκε για τα καλά, όπως τα είχαμε πει!

Βόλφανγκ: Είναι πρηξαρχίδης, όλο κάτι ποιήματα μου απαγγέλλει.... Θα βάλω την Μαριάνε να του μιλήσει.

Άνγκελα: Κάνε ότι θες. Δεν βάζεις και τον οδηγό σου! Το ίδιο του κάνει. Αφού θα είναι εκ μέρους σου το τηλεφώνημα!! 

Βόλφανγκ: Καλά θα δω.

Άνγκελα: Όχι θα δεις. Να τον πάρει κάποιος τηλέφωνο γιατί θέλω να τους γαμήσουμε κι άλλο τους κωλοέλληνες. Το θέλουν και τα αφεντικά. Κι αυτός πρέπει να μείνει υποτακτικός, υπόχρεος. Όχι ότι έχω καμιά αμφιβολία βέβαια. Αλλά, ας τον πάρουμε ένα τηλέφωνο.

Βόλφανγκ: Ναι, βρε. Εντάξει.

Άνγκελα: Άντε, σ' αφήνω τώρα. Έχω κανονίσει μανικιούρ και μασάζ.

Βόλφανγκ: Καλημέρα!


(σ.σ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις, είναι εντελώς τυχαία και συμπτωματική)