Για τους εκπαιδευτικούς

Θα βγουν (αν δεν έχουν βγει ήδη) τα γνωστά παπαγαλάκια να τους χλευάσουν.

Θα ρίξουν κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα των μαθητών και των οικογενειών τους που θα βρουν τα σχολεία κλειστά απ' τη Δευτέρα.

Θα τους πουν τεμπέληδες γιατί κάθονται -λέει- δύο μήνες το καλοκαίρι.

Θα τους διαβεβαιώσουν ότι δεν θα απολυθεί κανείς τους παρά μόνον θα μπουν σε... διαθεσιμότητα.

Θα τους βγάλουν στη σέντρα γιατί -λέει- δουλεύουν μόνον 18 (21-22 τώρα) ώρες τη βδομάδα.

Θα βρουν να πουν πολλά. Δεν τους φοβάμαι. Το θράσος τους είναι περίσσιο.

Θα ξεχάσουν βέβαια εντέχνως πως σήμερα από τις αίθουσες έλειπαν 5.428 δάσκαλοι, πως το ολοήμερο σε πολλά σχολεία θα πάψει να λειτουργεί, πως τα βιβλία για άλλη μια χρονιά θα είναι όνειρο απατηλό και οι φωτοτυπίες της "κυρίας" Άννας Διαμαντοπούλου θα κάνουν θραύση, πως υλικοτεχνική υποδομή δεν υπάρχει, πιθανότητα δεν θα υπάρχει ούτε πετρέλαιο για να ζεσταθούν οι μαθητές το χειμώνα, πως οι γονείς θα βάλουν και πάλι το χέρι βαθιά στην τσέπη για να στηρίξουν την επιβίωση του σχολείου, πως δημόσια εκπαίδευση είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο πια.

Θα ξεχάσουν να πουν πως οι εκπαιδευτικοί αμείβονται κυριολεκτικά με 3 κι 60, πως τους ζητούν να μετακινηθούν σε άλλους νομούς, -αφήνοντας πίσω τους οικογένειες, παιδιά, οτιδήποτε- και να αντιμετωπίσουν το βουνό των εξόδων της διαμονής και της διατροφής με αυτόν τον πενιχρό μισθό.

Θα ξεχάσουν να πουν πως, είτε είναι ανοιχτά είτε είναι κλειστά τα σχολεία, είναι το ίδιο πράγμα αφού χωρίς χρήματα είναι αδύνατον να λειτουργήσουν.

Θα ξεχάσουν να πουν πολλά. 

Αυτοί ξέρουν γιατί θα ξεχάσουν. Ξέρουν ποιους εξυπηρετούν, ξέρουν από ποιους πληρώνονται και σε ποιους πρέπει να λογοδοτήσουν.

Εσύ, όμως, λατρεμένε μου καναπεδάκια, τι έχεις να χωρίσεις με τον εκπαιδευτικό; Γιατί να πιστέψεις αυτό που θα σου σερβίρουν και πάλι για να βρεθείς απέναντι και όχι δίπλα τους; 

"Γιατί φοράς ακόμα κλουβί" που ρωτούσε ο Άσιμος;

"Τι έχουν να χωρίσουν λευκοί και νέγροι εργάτες", που έλεγε και το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου;

(ΥΓ.1. Με μεγάλη πίκρα διαπίστωσα σε μια συζήτηση το μένος που έχουν κάποιοι εναντίον των καθηγητών. Στα όρια της μανίας. Δεν είναι τυχαίο πως βασική πολιτική γραμμή των τελευταίων κυβερνήσεων είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός. Ο ένας εναντίον του άλλου. Το να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα... Ας ψοφήσει λοιπόν, κι ας ψοφήσουν μαζί και όλοι αυτοί που πρεσβεύουν τη θεωρία. Ούτως ή άλλως, η κοινωνία αυτή έχει πεθάνει, κι ας μην το ξέρει. Δεν ξέρω όμως αν τα φαντάσματα μπορούν να ζουν μόνα τους...

ΥΓ.2. Για τη Λ. το κείμενο. Ξέρει αυτή.)