ΕΜΕΤΟΣ

Τι κι αν το γράψεις πολλές φορές. Τι κι αν το έχεις σκεφτεί εκατομμύρια φορές. Τι κι αν θεωρείς πως πρόκειται για άτομα ανάξια λόγου. Ε και;

Η δια-ταραχή που σου προκαλείται είναι πάντα η ίδια όταν τους ακούς ή όταν διαβάζεις αυτά που έχουν πει (γιατί σιγά μην καθίσω να ξοδέψω τον πολύτιμο χρόνο μου για να τους βλέπω ή να τους ακούω).

ΕΜΕΤΟΣ.

Εμετός για τα γνωστά παπαγαλάκια που δεν θα τους κάνω τη χάρη να τα αναφέρω ονομαστικά για να τους προσφέρω έστω και αρνητική διαφήμιση.

Πρόκειται για καταπιεσμένες προσωπικότητες οι οποίες -απ' τα λίγα που ξέρω από ψυχολογία- έχουν βιώσει σίγουρα απόρριψη κατά την παιδική τους ηλικία από τη μάνα τους και έχουν υποστεί βία από τους γονείς τους.

Ως τέτοιες καταπιεσμένες προσωπικότητες (όπως και οι φασίστες εξάλλου) βρήκαν την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια και να αποκτήσουν ζωτικό χώρο στο κοινωνικό σύνολο μέσα από την υποταγή τους σε κάποιο ισχυρότερο (ούτε ή άλλως υπάκουαν στη μάνα-αφέντρα), ενώ προκειμένου να του γίνονται αρεστοί (φευ, αυτό ψάχνουν, αφού η μάνα τους δεν τους είπε ποτέ έναν καλό λόγο), εξυπηρετούν κατά γράμμα τα συμφέροντά του. 

Εννοείται πως δεν αθωώνω τις συμπεριφορές τους ως ενήλικες λόγω της τραυματικής τους παιδικής ηλικίας. 

Απλώς θέλω να επισημαίνω πως πρόκειται για παθολογικές προσωπικότητες οι οποίες έχουν δημόσιο λόγο που επηρεάζει α-νόητους. Κι αφού επηρεάζουν με τις κοτσάνες τους κόσμο, είναι επικίνδυνοι.

(ΥΓ. Ερώτηση προς παπαγαλάκια: Πώς χαρακτηρίζετε το "περιστατικό" στην Αμφιάλη; Δολοφονία ή... θανάσιμο τραυματισμό; Θα περιμένετε να γίνει το δικαστήριο για να σας δώσει... γραμμή, όπως τότε με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου;)