Το εφεύρημα των διακοπών...

Και τι είναι το εφεύρημα των διακοπών, μικροαστέ μου καναπεδάκια;

Τι άλλο από ένα άλλοθι του συστήματος.

Σου πετάει ένα κοκαλάκι -σαν καλό και υπάκουο σκυλάκι που είσαι-, ένα κοκαλάκι ευτυχίας μέσα στο πέλαγος της καθημερινότητας σου και σου λέει "ξαποστάσου για λίγο".

Και μπαίνεις λοιπόν σε όλη αυτή την ψυχολογική διαδικασία πως θα έχεις δικό σου, ελεύθερο κι αυτόνομο χρόνο για λίγες μέρες.

Και τις έχεις. Κι αρχίζεις και νιώθεις ανθρώπινα συναισθήματα. Και μόλις που ακουμπάς στον άνθρωπο... επιστρέφεις.

Και μαυρίζει η ψυχή σου και δένεται κόμπος το στομάχι σου, μόνο στη σκέψη της δουλειάς και της καθημερινότητας.

Κι αρχίζουν τα ψυχοσωματικά. Πονοκέφαλοι, αδιαθεσία, κακοκεφιά...

Κι γυρνάς την πρώτη μέρα.

Απ' τη δεύτερη είσαι κιόλας έτοιμος να δώσεις γη και ύδωρ. 

Για την επιβίωση.